do podanych niżej obrazków dopasuj przykazania kościelne

Można się zastanawiać czy przykazania kościelne są wymysłem ludzi czy rzeczywiście wolą bożą. Jak powstały i jak dokładnie brzmią? Przykazania kościelne odnoszą się do życia moralnego, które jest związane z życiem liturgicznym. Oto wersja 5 przykazań kościelnych z Katechizmu Kościoła Katolickiego z 2014 roku: W niedziele Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Świętą 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. 0. a) Dopasuj przedstawione na zdjęciach skorupiaki do podanych niżej informacji. oczlik langusta pakle stomaga • Drobny skorupiak słodkowodny. Pływa skokami, używając czułków. Odcedza cząstki pokarmu, które unoszą się w toni wodnej. • Jest zwierzęciem osiadłym, na stałe przytwierdzonym do podłoża. ka usłyszeli głos powiedział Marek Doskonale zrozumieli jego rozczarowanie. Właśnie rozpoczęła się długa przerwa i w planach mieli mecz piłki nożnej na boisku. zaproponował Maciek. odpowiedział Marek i wrócił do klasy. Spojrzeli na niego ze współczuciem, popatrzyli po sobie. Do podanych niżej XVII-wiecznych bitew dopisz nazwiska dowodzących podczas nich hetmanów. A) Kircholm 1605 B) Chocim 1673 C) Wiedeń 1683 D) Beresteczko 1651 Single Vs Dual Voice Coil Subwoofers. Źródło: Gość Niedzielny 27/ Ostatnia zmiana czwartego przykazania kościelnego jest dobrą okazją do przypomnienia sobie znaczenia tych przykazań i ich historii. A może i rachunku sumienia z ich przestrzegania. W doniesieniach świeckich mediów po decyzji episkopatu pojawiały się tytuły „Wolno imprezować w piątek” czy „Episkopat pozwala organizować huczne imprezy w piątek”. Nie taka była intencja biskupów. Zniesienie zakazu organizowania zabaw w piątki nie oznacza bynajmniej zachęty do ich organizowania. Ale takich interpretacji można było się spodziewać. Podejrzewam, że część wierzących katolików może czuć się zdezorientowana. Przypomnijmy, że Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zmienić czwarte przykazanie kościelne. Brzmiało ono dotychczas: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach”. Teraz mamy: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach”. Pojawia się pytanie o znaczenie przykazań kościelnych. Kto ma prawo je zmieniać, jaka jest ich relacja do Bożych przykazań, dlaczego mamy się do nich stosować? Niezbędne minimum Dokonywanie zmian w przykazaniach kościelnych może budzić pewne zdziwienie, a może nawet zgorszenie. Tymczasem trzeba odróżnić przykazania Boże (Dekalog), które są z ustanowienia Bożego, niezmienne i obowiązują powszechnie, od przykazań kościelnych, które są z ustanowienia ludzkiego. Formułuje je Urząd Nauczycielski Kościoła, podlegają one zmianom i mogą brzmieć nieco inaczej w różnych częściach świata. Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, że „przykazania kościelne odnoszą się do życia moralnego, które jest związane z życiem liturgicznym i czerpie z niego moc. Obowiązujący charakter tych praw pozytywnych, ogłoszonych przez władzę pasterską, ma na celu zagwarantowanie wiernym niezbędnego minimum ducha modlitwy i wysiłku moralnego we wzrastaniu miłości Boga i bliźniego” (2041). Kościół przez sformułowanie przykazań kościelnych pokazuje pewne „niezbędne minimum” praktyk religijnych katolika. Jak wygląda, skrótowo rzecz ujmując, historia przykazań kościelnych? Pierwsze powstały na Soborze Laterańskim IV, który odbył się w 1215 r. w Rzymie. Sobór postanowił, że katolik powinien przynajmniej raz w roku spowiadać się w okresie wielkanocnym. Później św. Antonin Pierozzi (dominikanin, arcybiskup Florencji, teolog) opracował listę dziewięciu przykazań kościelnych („Summa theologica”, Wenecja 1477). Nie był to oficjalny dokument Kościoła, ale rodzaj katechetycznego wypisu pewnych zaleceń z prawa kościelnego, które autor uznał za takie, które każdy wierzący powinien znać i przestrzegać. Przykazania te nakazywały: 1. świętowanie dni świętych, 2. zachowanie postów w dni nakazane przez Kościół (np. dni Wielkiego Postu), 3. powstrzymanie się od spożywania potraw mięsnych we wszystkie piątki, 4. wysłuchanie Mszy św. w niedzielę i święta, 5. spowiadanie się przynajmniej raz w roku oraz przyjmowanie Komunii Świętej przynajmniej raz w roku (w Wielkanoc) i na czczo; 6. płacenie Kościołowi dziesięciny, 7. powstrzymywanie się od wszystkich aktów, które są zakazane przez ekskomunikę latae sententiae (z mocy samego prawa), 8. unikanie ekskomunikowanych; 9. nieuczestniczenie w nabożeństwach sprawowanych przez duchownych żyjących w publicznym konkubinacie. Na Soborze Trydenckim (1545–1563) ustalono listę pięciu przykazań kościelnych, a św. Piotr Kanizjusz (jezuita, teolog) umieścił je w „Małym Katechizmie” z 1556 r. Ta lista stała się wzorem dla późniejszych opracowań, także w Polsce, i przetrwała do XX wieku. W 1948 roku Episkopat Polski przyjął zmodyfikowaną do naszych warunków wersję, którą zapewne wielu z nas pamięta z religii. Brzmiały one: 1. ustanowione przez Kościół dni święte święcić, 2. w niedzielę i święta we Mszy św. nabożnie uczestniczyć, 3. posty nakazane zachowywać, 4. przynajmniej raz w roku spowiadać się i w czasie wielkanocnym Komunię Świętą przyjmować, 5. w czasach zakazanych zbaw hucznych nie urządzać (przez „czas zakazany” rozumiano Adwent i Wielki Post – przynajmniej tak mnie uczono na religii). W wydanym w 1992 roku Katechizmie Kościoła Katolickiego (po polsku w 1994 r.) pojawiła się kolejna modyfikacja przykazań kościelnych. Zrezygnowano z przykazania o zakazie „hucznych zabaw w czasach zakazanych”. Okazało się jednak, że i ta wersja doczekała się już wkrótce kolejnych poprawek. Kongregacja Doktryny Wiary w 1998 roku w dokumencie „Corrigenda” (z licznymi korektami do sformułowań Katechizmu) podała zmienioną wersję pięciu przykazań: 1. W niedziele i w inne nakazane dni świąteczne wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymywać się od prac służebnych; 2. Każdy wierny jest zobowiązany przynajmniej raz w roku spowiadać się ze swoich grzechów; 3. Każdy wierny jest zobowiązany przynajmniej raz w roku na Wielkanoc przyjąć Komunię Świętą; 4. W dni pokuty wyznaczone przez Kościół wierni są zobowiązani powstrzymywać się od spożywania mięsa i zachować post; 5. Wierni są zobowiązani dbać o potrzeby Kościoła. Nowością było właśnie ostatnie przykazanie mówiące o trosce materialnej o Kościół. Zmiany dokonane przez polskich biskupów W polskich książeczkach do nabożeństwa i w katechizmach do nauki religii już po wydaniu „niebieskiego” Katechizmu często zamieszczano tradycyjną wersję przykazań, tę z 1948 roku. Zapanowało zamieszanie. Konferencja Episkopatu Polski w 2001 roku postanowiła podać wersję obowiązującą w naszym kraju. Biskupi każdego kraju mają bowiem prawo dostosować kościelne przepisy do warunków lokalnych. Nowe sformułowanie przykazań kościelnych zatwierdzono w Watykanie 22 maja 2002 roku. Brzmiało ono następująco: 1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty. 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Świętą. 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach. 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. Na Adwent roku 2003 biskupi polscy wystosowali specjalny list pasterski poświęcony znaczeniu pięciu przykazań kościelnych. Dali w nim wykładnię poszczególnych przykazań. Między innymi wymienili święta nakazane, obowiązujące w Polsce, czyli te liturgiczne uroczystości poza niedzielą, w które katolik powinien pójść na Mszę św. i powstrzymać się od prac niekoniecznych. Są to: Boże Narodzenie (25 grudnia), Nowy Rok – Bożej Rodzicielki (1 stycznia), Objawienia Pańskiego (6 stycznia), Boże Ciało, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia) i Wszystkich Świętych (1 listopada). Są to wszystko dni wolne od pracy. Na temat zakazu zabaw biskupi napisali wtedy: „Powstrzymywanie się od zabaw obowiązuje we wszystkie piątki i w czasie Wielkiego Postu. Przypominamy w ten sposób wszystkim uczestnikom zabaw oraz tym, którzy je organizują, by uszanowali dni pokuty, a zwłaszcza czas Wielkiego Postu”. Najnowsza korekta dotyczy czwartego przykazania. Powstrzymanie się od udziału w zabawach obowiązuje już tylko w Wielkim Poście. Zrezygnowano z tego zakazu w każdy piątek. Warto jednak powtórzyć, że przykazania kościelne są „niezbędnym minimum” praktyk religijnych, a więc nikt nie zachęca do organizowania hucznych imprez w piątki. Ten dzień nadal pozostaje dniem pokutnym. Konkretnym znakiem charakteru tego dnia pozostaje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych... Czytaj dalej... ks. Tomasz Jaklewicz Posted By „Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła” Troska, o której mowa w piątym przykazaniu kościelnym należy do zobowiązań moralnych płynących z faktu przyjęcia sakramentu chrztu świętego. Wprowadza on człowieka we wspólnotę Kościoła, zobowiązuje do czynnego udziału w życiu Kościoła powszechnego, jak i partykularnego (diecezji). Ten fakt niesie ze sobą określone wymagania, pewne konsekwencje. Jedną z nich jest zrozumienie dla potrzeb Kościoła tak duchowych, jak i materialnych oraz przyczynianie się w miarę własnych możliwości do ich zaspokojenia. Przykazanie piąte w obecnym sformułowaniu jawi się jako „nowe” w porównaniu z poprzednim katalogiem przykazań kościelnych. Chociaż, warto wspomnieć, że w modlitewnikach wileńskich przełomu XIX i XX w. było ono znane w następującym sformułowaniu: „Dziesięciny kościelne wiernie pasterzom swoim oddawać”. Ponadto, troskę o potrzeby materialne Kościoła wierni zawsze wyrażali i wyrażają nadal, składając ofiary na tacę. W związku z omawianym przykazaniem kościelnym należy przypomnieć postanowienie Kodeksu Prawa Kanonicznego, dotyczące obowiązków i praw wszystkich wiernych w Kościele: „Wierni mają obowiązek zaradzić potrzebom Kościoła, aby posiadał środki konieczne do sprawowania kultu, prowadzenia dzieł apostolstwa oraz miłości, a także do tego, co jest konieczne do godziwego utrzymania szafarzy” (k. 222 KPK). Potrzeby Kościoła dotyczą zatem kultu, działalności ewangelizacyjnej, charytatywnej i utrzymania instytucji kościelnych, takich jak seminaria duchowne, szkoły i uczelnie katolickie. W kontekście składania przez wiernych ofiar mszalnych prawodawca kościelny stwierdza, że: „Wierni składający ofiarę, aby w ich intencji była odprawiona Msza święta, przyczyniają się do dobra Kościoła oraz uczestniczą przez tę ofiarę w jego trosce o utrzymanie szafarzy i dzieł” (k. 946 KPK). Zatem wierni, składając ofiary z okazji Mszy św. odprawianych w ich intencjach, czynią to nie tylko po to, aby pełniej uczestniczyć w owocach Ofiary Eucharystycznej, lecz także, aby pomóc Kościołowi w utrzymaniu tych, którzy sprawują święte posługiwanie oraz w zaradzeniu innym potrzebom. Należy wspomnieć, że w polskim systemie wynagrodzeń księża nie mają stałych pensji. Utrzymują się w zasadzie z ofiar wiernych składanych przy okazji różnych posług. Pensje otrzymują jedynie księża katecheci. II Polski Synod Plenarny, przypominając piąte przykazanie kościelne w dokumencie Liturgia Kościoła po Soborze Watykańskim II, zachęca wszystkich katolików do „wielkoduszności i ofiarności” (p. 96), natomiast w dokumencie Powołanie i posłannictwo świeckich apeluje: „W różnorodnych środowiskach formacyjnych należy rozbudzać odpowiedzialność wiernych za potrzeby materialne parafii i diecezji” (p. 44). Jest to potrzebne tym bardziej, jak stwierdza Synod, że “Wierni świeccy – przynajmniej ci, którzy nie zaniedbują praktyk religijnych – mają poczucie odpowiedzialności za potrzeby materialne Kościoła. Zwłaszcza starsze pokolenie, które nie należy do najlepiej sytuowanej części społeczeństwa, okazuje hojność we wspieraniu zarówno parafii, jak i różnych inicjatyw o szerszym zakresie. W młodszym pokoleniu jednak zaznacza się zmniejszenie odpowiedzialności materialnej za Kościół” (p. 34). Na zakończenie warto przytoczyć polecenie, jakie apostołowie otrzymali od Chrystusa: „Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów” (Mt 10,9). Słowa te oznaczają, że głoszący Ewangelię powinni całkowicie zaufać Bogu; o sprawy doczesne są obowiązani troszczyć się wierni. Wydaje się, że porządkujące uaktualnienie przykazań kościelnych, dokonane przez 313. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski w Łowiczu na początku nowego stulecia i tysiąclecia chrześcijaństwa, będzie dodatkowym czynnikiem stymulującym realizację programu dusz­pas­ter­skiego Jana Pawła II na obecne czasy. Programu sprowadzającego się do „przyspieszenia kroku” w dążeniu do osobistej świętości i świętości wspólnot kościelnych (por. NMI 58). Author: ks. Adam Kokoszka Czym są przykazania kościelne? rozpocznij naukę Są to przyjęte za minimum normy moralne bowiązujące w Kościele katolickim mające odniesienie do liturgii i Kościoła Pierwsze przykazanie kościelne? rozpocznij naukę W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. Drugie przykazanie kościelne rozpocznij naukę Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty. Trzecie przykazanie kościelne rozpocznij naukę Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą. Czwarte przykazanie kościelne rozpocznij naukę Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach. Piąte przykazanie kościelne rozpocznij naukę Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. Z jakiego okresu pochodzą pierwsze wzmianki dotyczące przykazań kościelnych? rozpocznij naukę ze średniowiecza, zapisy na ten temat znaleziono już w średniowieczu, w pismach św. Antonima, autora summy teologii moralnej, wydanej w Wenecji pod koniec piętnastego wieku. Wtedy było ich 10. Z czego wynika obowiązkowość przykazań kościelnych? rozpocznij naukę z wiary katolików w wiążącą moc nauczania pasterskiego biskupów i zasady posłuszeństwa ich nauczaniu. Po co zostały ustanowione przykazania kościelne? rozpocznij naukę aby pomóc ludziom zbliżać się do Boga; osiągnąć życie wieczne Kiedy i w jakim piśmie pojawiło się po raz pierwszy 5 przykazań kościelnych (wcześniej było 10)? rozpocznij naukę W Małym Katechizmie napisanym w 1556 r przez jezuitę, apostoła Niemiec, Piotra Kanizego Kiedy pierwszą wersję 5 przykazań kościelnych ogłoszono w Polsce? rozpocznij naukę wydał je i ogłosił Episkopat Polski w 1948 roku Czy przykazania kościelne są od XX wieku niezmienne? rozpocznij naukę Nie, w Kościele katolickim nie trzymano się raz ustalonej treści przykazań, ulegały one ewolucji, zatem nie dzieje się tak tylko w dzisiejszych czasach. Uważano, że należy dostosować je do aktualnych potrzeb religijnych i moralnych wiernych, tak aby pomóc rozeznawać bieżące kłopoty Wymień święta nakazane z przykazań kościelnych? rozpocznij naukę roczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia); uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia); uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia); uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia) uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada). Które okresu i dni w roku są dniami pokutnymi? rozpocznij naukę W Kościele powszechnym dniami i okresami pokutnymi są poszczególne piątki całego roku i czas wielkiego postu (kan. 1250) Na czym polega post ilościowy? rozpocznij naukę na spożyciu do syta jednego posiłku w ciągu dnia (dwa pozostałe mają być lekkie) Na czym polega post jakościowy? rozpocznij naukę Post jakościowy zabrania jedzenia pokarmów mięsnych. Kiedy i kto wprowadził obowiązek przyjęcia Komunii Świętej przynajmniej raz w roku? rozpocznij naukę W stosunku do całego Kościoła obowiązek ten wprowadził Sobór Laterański IV (1215r) 1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty. 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą. 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach. 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. Kategoria: Blog 2013-2012 i starsze Ostatnio Konferencja Episkopatu Polski zmieniła brzmienie czwartego przykazania kościelnego. Przez internet przelała się fala opinii, marudzeń, euforii ... Jedni widzą w tym upadek Kościoła (ewentualnie pewną zapowiedź tego upadku) i chcą uciekać do tradycjonalistów - inni widzą w tej decyzji dostosowanie wymagań do współczesnego człowieka. Nie chcę opowiadać się po żadnej stronie (choć do tradycjonalistów się nie wybieram) - na dziś czytam opinie i argumenty a przede wszystkim ufam rozeznaniu biskupów. O owocach, powodach niech piszą lepsi szermierze pióra. Pozwalam sobie jednak zaprezentować jak wyglądały te przykazania w książeczkach jakie mam. Jak widać choć duch przykazań się nie zmienia, zmienia się zakres jego stosowania i interpretacja. Myślę, że wynika to z tego, że zmieniają się czasy i zmienia się człowiek oraz to, co jest dla niego ważne i jak rozkłada akcenty. Co ciekawe nie każdy modlitewnik zawiera te przykazania. Nie jestem znawcą tematu, więc nie odpowiem jak to się stało, że takie zmiany zaistniały. Aha, zapewniam, że treść Przykazań Bożych w poniższych modlitewnikach jest identyczna. Zaczynamy: Wersja z książeczki z 1875 r. 1. Dni święte Mszy świętej we dni święte z uczciwością i nabożeństwem Nakazane posty Przynajmniej raz w roku około Wielkiej Nocy spowiadać się i komunikować we własnej parafii, albo w innej, za dozwoleniem swego pasterza. Wersja z książeczki z 1908 r. 1. Postanowione od Kościoła Bożego dni święte Mszy świętej i kazania w dni święte z uczciwością i nabożeństwem Nakazane w pewne dni posty zachowywać i w Piątki i Soboty od jedzenia mięsa się Przynajmniej raz w roku spowiadać się i około Wielkiejnocy komunikować we własnej parafii albo w innej za dozwoleniem swego W czasach zakazanych godów weselnych nie odprawiać. Wersja z książeczki z 1939 r. 1. Postanowione od Kościoła Bożego dni święte Mszy świętej w niedzielę i święta pobożnie Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i posty w dni nakazane Przynajmniej raz w roku spowiadać się około Wielkiejnocy i Komunię świętą W czasach zakazanych wesel i zabaw hucznych nie sprawować. Wersja z książeczki z 1949 r. (1972 bez zmian) 1. Ustanowione przez Kościół dni święte W niedzielę i święta we Mszy św. nabożnie Posty nakazane Przynajmniej raz w roku spowiadać się i w czasie wielkanocnym Komunię świętą W czasach zakazanych zabaw hucznych nie urządzać. Wersja z książeczki z 1986 r. (moja książeczka z Pierwszej Komunii) 1. Ustanowione przez Kościół dni święte W niedzielę i święta we Mszy świętej pobożnie Posty nakazane Przynajmniej raz w roku spowiadać się i w czasie wielkanocnym Komunię świętą W czasach zakazanych zabaw hucznych nie urządzać. Wersja z książeczki z 2008 r. 1. W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy św. i powstrzymać się od prac Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunie Zachować nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymać się od udziału w Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. Wersja z 2014 r. 1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty. 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą. 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach. 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. O tym, jaka jest wykładnia przykazań kościelnych, można dowiedzieć się z "Katechizmu Kościoła Katolickiego" (2041- 2043). Sięgając do przypisów można odnieść poszczególne przykazania do norm prawa kanonicznego. Dość obszernie wyjaśnia to uchwała bp. Stanisława Gądeckiego - można ją przeczytać np. na stronie "Nowa wersja IV przykazania kościelnego ". Natomiast o samej historii zmian przykazań można poczytać na tej stronie: " Szerzej o postach mówi Konstytucja Apostolska "PAENITEMINI" - papieża Pawła VI - "W sprawie pewnych zmian w karności kościelnej, dotyczącej pokuty" - " Na koniec pewna moja uwaga pokazująca jak bardzo można zatrzymać się na poziomie komunijnym - co pewnie grozi wielu osobom nie żyjącym życiem Kościoła. Otóż, najtrudniejszym pytaniem jakie zadawałem na egzaminie przez bierzmowaniem okazywały się właśnie przykazania kościelne (choć był delikwent, który z i Bożymi miał kłopot). Uczniowie najczęściej albo uczyli się ze starych książeczek albo zupełnie nie wiedzieli, że w 2001 roku nastąpiła zmiana przykazań. Dzielnie recytowali wersję wcześniejszą i strasznie byli zdziwieni, że jest zmiana. Boje się więc, że i zmiany z 2014 roku mogą nie wbić się w świadomość ludzi (już jedną taką rozmowę miałem). Ciekawe kiedy dzieci, które przygotowywały się do pierwszej komunii w latach 2002-2013 dowiedzą się o tych zmianach. W patrzeniu na przykazania kościelne ważna jest analogia z dekalogiem. Przykazania Boże stoją na straży relacji człowieka z Bogiem. Podobnie przykazania kościele stoją na straży relacji człowieka ze wspólnotą Kościoła. Na koniec kilka opinii znalezionych w internecie. Pod każdym artykulikiem dość dużo komentarzy. (ten z 2003 r.) Ostatnio przy różnych kwestiach związanych z życiem Kościoła (decyzja Franciszka, biskupów, zakazy wypowiedzi w mediach, rozumienie liturgii czy ewangelizacji ...) strasznie dużo pojawia się negatywnych i bardzo emocjonalnych reakcji. Również wyrażana radość z różnych zmian czasem wydaje się być "huuuuraaaa, ale o co chodzi". I tak się zastanawiam, czy podobne emocje objawiają się w modlitwie poszczególnych osób. No bo skoro widzę, że jest źle to nie tylko biadolę na portalach i forach, ale biorę różaniec do reki i mówiąc językiem młodych "jadę". Głębokiej modlitwy życzę. < ps. jeśli masz stare modlitewniki, stare obrazki religijne (papierowe) i nie wiesz co z nimi zrobić a nie chcesz ich wyrzucać - możesz je mi podarować :) podobnie ciekawe są ujęcia tak zwanych głównych prawd wiary, ale to przy innej okazji. Nowa wersja IV przykazania kościelnego Uchwała nr 15/364/2014 Konferencji Episkopatu Polski z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia IV przykazania kościelnego i promulgacji jednolitego tekstu przykazań kościelnych po ich nowelizacji wraz z wykładnią Podczas 362. Zebrania Plenarnego KEP, które odbyło się w Wieliczce w dniach 21-22 czerwca 2013 roku, dokonano nowelizacji IV przykazania kościelnego. W miejsce dotychczasowego zapisu, który brzmi: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach” – przyjęto nowe brzmienie: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach”. Jak wynika z nowego brzmienia przykazania, okres formalnego zakazu zabaw został ograniczony do Wielkiego Postu. Nie zmienia to jednak w niczym dotychczasowego charakteru każdego piątku jako dnia pokutnego, w którym katolicy powinni „modlić się, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać wstrzemięźliwość” (por. kan. 1249-1250). 364. Zebranie Plenarne KEP, które odbyło się w Warszawie w dniach 12-13 marca 2014 r., określiło zasady dotyczące promulgacji nowelizacji IV przykazania kościelnego. Nowa wersja przykazań kościelnych, w formie ujednoliconej wraz z wykładnią, zostanie podana do wiadomości, a tym samym promulgowana, poprzez rozesłanie do wszystkich kurii diecezjalnych. Zostanie również zamieszczona w Aktach Konferencji Episkopatu Polski. Jednolity tekst przykazań kościelnych wraz z wykładnią stanowi załącznik niniejszej uchwały. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Pięć przykazań kościelnych: 1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych. 2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty. 3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą. 4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach. 5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła. Wykładnia dla pierwszego, trzeciego i czwartego przykazania kościelnego Pierwsze przykazanie kościelne: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”. Na terytorium Polski, świętami nakazanymi poza niedzielami są: - 1 stycznia, Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi - 6 stycznia, Uroczystość Objawienia Pańskiego (tzw. Trzech Króli) - czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (tzw. Boże Ciało) - 15 sierpnia, Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Matki Bożej Zielnej) - 1 listopada, Uroczystość Wszystkich Świętych - 25 grudnia, Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Boże Narodzenie). W niedzielę oraz inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymywać się od wykonywania prac niekoniecznych, czyli tych prac i zajęć, które utrudniają: - oddawanie Bogu czci, - przeżywanie radości właściwej dniowi świątecznemu, - korzystanie z należytego odpoczynku duchowego i fizycznego (zob. kan. 1247 KPK). Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim (nie tylko rzymskim), bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (zob. kan. 1248 § 1 KPK). Jeśli z braku kapłana lub z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii, zaleca się bardzo, ażeby wierni brali udział w liturgii Słowa, gdy jest ona odprawiana w kościele parafialnym lub innym świętym miejscu według przepisów wydanych przez biskupa diecezjalnego, albo poświęcali odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub grupach rodzin (zob. kan. 1248 § 2 KPK). Trzecie przykazanie kościelne: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.” Okres Wielkanocy obejmuje czas od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego. - Podczas 205. Konferencji Episkopatu Polski Biskupów Diecezjalnych, która odbyła się w Warszawie, dnia 21 marca 1985 roku, Konferencja Episkopatu Polski ustaliła, że okres, w którym obowiązuje czas Komunii wielkanocnej, obejmować będzie okres od Środy Popielcowej do Niedzieli Trójcy Świętej. Czwarte przykazanie kościelne: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach”. - Post obowiązuje w Środę Popielcową i w Wielki Piątek wszystkich między osiemnastym a sześćdziesiątym rokiem życia (zob. KPK 1251-1252). - Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje w Środę Popielcową oraz piątki całego roku z wyjątkiem uroczystości (zob. KPK 1251). Dotyczy wszystkich, którzy ukończyli czternasty rok życia. Zachęca się do zachowania wstrzemięźliwości także w Wigilię Narodzenia Pańskiego. - Uzasadniona niemożliwość zachowania wstrzemięźliwości w piątek (np. zbiorowe żywienie) domaga się od chrześcijan podjęcia innych form pokuty. - Powstrzymywanie się od zabaw sprzyja opanowaniu instynktów i sprzyja wolności serca (zob. KKK 2043). Obowiązuje we wszystkie dni Wielkiego Postu. - Nowelizacja zapisu czwartego przykazania nie zmienia w niczym dotychczasowego charakteru każdego piątku jako dnia pokutnego, w którym katolicy powinni „modlić się, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać wstrzemięźliwość” (zob. kan. 1249-1250). Wyjątkiem są jedynie przypadające wtedy uroczystości. Jeśli zatem w piątek katolik chciałby odstąpić ze słusznej przyczyny od pokutnego przeżywania tego dnia, winien uzyskać odpowiednią dyspensę. Za zgodność: + Wojciech Polak Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski Warszawa, dnia 14 marca 2014 r Dodaj komentarz

do podanych niżej obrazków dopasuj przykazania kościelne